Dag 3 ...De fabriek



Hoe komt het toch dat het zo snel went hier... zo thuis voelt?....na een korte wandeling over het terrein van de fabriek weet ik weer hoe het komt...de mensen hier zijn hier niet alleen aan het werk, het is voor hun ook een soort huis met daaromheen een prachtig grote tuin en binnenshuis allerlei perikelen....de werknemers komen van ver en/of komen uit minder prettige omstandigheden.  Sommigen slapen hier en anderen werken fulltime. Fulltime is hier 6 dagen in de week aanwezig zijn van uurtje of 10 tot half 8. Om hier te komen kost hen 2 uur. De achtergronden van de mensen zijn hier heel divers: Hoogopgeleiden, zonder opleiding, mensen met een verstandelijke beperking, weduwes. De hogeropgeleiden zijn meestal verantwoordelijk voor het inkomen van een hele familie. Opa en oma passen op de kinderen en wonen met zijn allen in een huis. Weer anderen wonen bij een familielid in en laten hun kinderen bij een broer of zus omdat de moeder hier aan het werk is omdat haar man is overleden. Buiten staat alles prachtig in bloei en lopen er wat grappige hondjes en katjes rond. Geluiden van krekels tikkende hamertjes en de geur van orchideeën.. Na de lunch maken de werknemers een wandelingetje door de tuin of doen een dutje op de grond...

Er zijn hier de hele dag dametjes in de keuken allerlei lekkere hapjes voor de lunch en diner aan het voorbereiden. Het eten is gratis voor iedereen van de fabriek. Er wordt hier heerlijk en gezond gekookt; iedere dag lekkere groentehapjes, vis, rijst en dal (linzenprutje)... om de rijst lekker plakkerig te maken. Er wordt hier met de rechterhand gegeten (ik ben links d'as best lastig haha want dat vinden ze zeer ongepast!!; da's voor andere bezigheden). Alles komt uit eigen tuin en is biologisch. Bij binnenkomst doet iedereen zijn schoenen uit... na het eten wast ieder zijn bordje af met meel en water (bio en goedkoop).

Iedereen lijkt hier zijn gangetje te gaan. Ieder laat de ander in zijn waarde. Wel vinden ze het super interessant dat wij hier zijn en laten met alle liefde hun werkhoekje/middagdut hoekje zien. Als ik even sta te fotograferen bij de textiel afdeling blijkt hoeveel betrokkenheid en aandacht er is voor het werk dat ze doen. Zoveel zorg en tijd om het helemaal volgens de aangegeven kleur te krijgen....hoeveel moeite er gedaan wordt om met handen en voeten aan mij uit te leggen hóe hij te werk gaat om een katoen draad de juiste blauwe kleur te geven. Ze lijken gelukkig te zijn hier te kunnen werken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten